Αρθογραφία γόνατος: συμπτώματα, θεραπεία

Μεταξύ των ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος, η οστεοαρθρίτιδα είναι ένας ηγέτης συχνότητας. Πιστεύεται ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη μέχρι την ηλικία των 60 ετών έχει τα αρχικά σημάδια των αλλαγών στον αρθρικό χόνδρο και το 14% έχει ήδη εκδηλώσεις οστεοαρθρώματος. Η πιο συνηθισμένη εκδοχή αυτής της νόσου είναι η οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων του γόνατος.

Ακόμα "αρθρίτιδα" ή "αρθρίτιδα";

Μην αναμιγνύετε αυτές τις δύο έννοιες. Η αρθρίωση είναι η διαδικασία στην οποία η δομή των αρθρώσεων αλλάζει κυρίως και η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή που μπορεί να εμφανιστεί τόσο στο φόντο της «άθικτης» δομής όσο και στο φόντο της οστεοαρθρίτιδας.

Οι μεταβολές των οστών με οστεοαρθρίτιδα μπορούν να συγκριθούν, για παράδειγμα, με την ανάπτυξη με κόμπους σε έναν κορμό δέντρου που μεγαλώνει κοντά στο φράκτη σκυροδέματος και ασκεί πίεση σε αυτό το φράχτη με όλο το βάρος του.

Συνήθως η επιφάνεια των αμοιβαίων οστών διαχωρίζεται από δύο στρώματα χόνδρου και μηνίσκου (πρόσθετες πλάκες χόνδρου). Εκτός από το ρόλο του "ρυθμιστικού διαλύματος" μεταξύ των οστών, ο χόνδρος παρέχει την ολίσθηση των οστών και τη μηχανική αλληλογραφία. Ο μηνίσκος, ο οποίος μπορεί να χάσει λόγω μεγάλων ή μικρών (αλλά πιο συχνά) τραυματισμών, αλλά και της ελαστικότητάς τους, μπορεί να διαλύσει ακόμη περισσότερο.

Με την αύξηση και πάνω απ 'όλα παρουσία κληρονομικής διάθεσης, ο αρθρικός χόνδρος είναι λεπτότερος. Ως εκ τούτου, οι γοφοί και τα κάτω πόδια από τα οποία η άρθρωση του γόνατος αποτελείται από τους στόχους τους προσεγγίζουν επικίνδυνα, η τριβή μπορεί ακόμη και να συμβεί μεταξύ τους.

Συνήθως, παράλληλα με την αραίωση του χόνδρου, συμβαίνει ένα άλλο δυσάρεστο συμβάν με την πάροδο των ετών: μειώνεται η ποσότητα του ενδοεπιχειρησιακού υγρού. Αυτό το υγρό δεν είναι μόνο μια καθαρά μηχανική "λίπανση" της σύνδεσης από μέσα. Προσφέρει τη διατροφή των οστών, του menisci και του χόνδρου μαζί. Η παραβίαση της "προσφοράς" όλων αυτών των δομών είναι μια πραγματική καταστροφή για την άρθρωση!

Εάν υπάρχει φυσική υπερφόρτωση της άρθρωσης, οι αποτυχίες των οστών εμφανίζονται στις επιφάνειες των οστών και αρχίζουν να αναπτύσσονται, περισσότερο από την εμφάνιση ή τις αιχμές. Για την άρθρωση του γόνατος, τέτοιες υπερφορτωμένες θα αυξήσουν τα βάρη (συμπεριλαμβανομένου του υπέρβαρου του δικού σας σώματος!), Φυσική εργασία με έμφαση στα γόνατα (π.χ. τώρα είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι συμβαίνει κατά την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας στην άρθρωση του γόνατος και πώς εκδηλώνεται στην εμφάνιση.

Πώς λειτουργούν μαζί;

Κάθε ένας από εμάς συχνά είδε τον αρθρικό χόνδρο, για παράδειγμα τα οστά κοτόπουλου. Καλύπτει μικρές περιοχές με οστά επαφής. Υπάρχει ένα υποσπονδυλικό ή διεγερμένο οστό κάτω από τον αρθρικό χόνδρο. Το ανθρώπινο μυοσκελετικό σύστημα είναι διατεταγμένο με παρόμοιο τρόπο.

Οι περισσότερες αρθρώσεις του ατόμου αποτελούνται από οστά, αρθρικό (αρθρικό) κέλυφος και ενδοεπιχειώδες υγρό.

Τι συμβαίνει με την άρθρωση με οστεοαρθρίτιδα;

Υπό την επίδραση όλων αυτών των φορτίων που αναφέρονται ήδη, υπάρχει μια συμπίεση και ανάπτυξη του λεπτού οστού, ως αποτέλεσμα, αυξημένο τραύμα του αρθρικού χόνδρου.

Τα προϊόντα του χόνδρου του χόνδρου, τα οποία σχηματίστηκαν λόγω microtrauma, εμπίπτουν στο αρθρικό υγρό. Είναι φυσικά διατεταγμένο ότι είναι ξένες ουσίες για το αρθρικό μπολ και προκαλούν τη φλεγμονή τους. Ο σχηματισμός του αρθρικού υγρού διαταράσσεται, ο οποίος είναι συνήθως ένα είδος "χορηγού", παρόμοιο με έναν συνεχή κύκλο εμπλουτισμού και καθαρισμού αίματος. Επιπλέον, το αρθρικό υγρό γίνεται μικρότερο από το υαλουρονικό οξύ. Αξίζει να πείτε για αυτό το οξύ.

Το υαλουρονικό οξύ παρέχει το ιξώδες του αρθρικού υγρού και δημιουργεί το "φαινόμενο ρυθμιστικού διαλύματος" και το "φαινόμενο λίπανσης" μεταξύ των οστών, γεγονός που μειώνει την τριβή τους εναντίον του άλλου. Αυτή η ουσία είναι ότι το αρθρικό υγρό σε συνέπεια είναι παρόμοια με την πρωτεΐνη αυγών και όχι το νερό. Ένας άλλος σημαντικός ρόλος του υαλουρονικού οξέος είναι να εξασφαλιστεί η παροχή θρεπτικών ουσιών από το αρθρικό υγρό βαθιά στον αρθρικό χόνδρο, καθώς δεν μπορεί να πάρει τη διατροφή οπουδήποτε: τα αιμοφόρα αγγεία δεν είναι κατάλληλα για χόνδρο. Οι "καταναλωμένες" ουσίες απομακρύνονται επίσης από τον χόνδρο στο αρθρικό υγρό: χρήση μορίων υαλουρονικού οξέος.

Επομένως, εμφανίζεται αυξημένη σφράγιση οστού και δημιουργούνται αφόρητες συνθήκες για τον αρθρικό χόνδρο.

Ο χόνδρος λαμβάνει ένα σήμα για να προσαρμοστεί σε αυτές τις ακραίες συνθήκες και η αλλαγή του αρχίζει με διαφορετικό τρόπο, ο οποίος αναφέρεται ως μετατροπή. Αυτό αποδεικνύεται κυρίως από τη μείωση της ελαστικότητας του χόνδρου.

Στο τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης της οστεοαρθρίτιδας, το οστό γίνεται άκαμπτο, αλλά ταυτόχρονα πιο εύθραυστο, ο ίδιος ο χόνδρος είναι εν μέρει εμποτισμένος με ασβέστιο.

Συμπτώματα

Η ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας αρχίζει με ελαφρύ πόνο στο γόνατο μετά το περπάτημα στις σκάλες, τη σωματική δραστηριότητα και το περπάτημα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτός ο ήπιος πόνος μπορεί να συμβεί για αρκετούς μήνες ή και χρόνια. Τότε γίνονται πιο έντονες. Στα αρχικά στάδια της ανάπτυξης της νόσου, τα οστά του γόνατος δεν παραμορφώνονται, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί ένα ελαφρύ πρήξιμο της ίδιας της άρθρωσης.

Στο δεύτερο στάδιο της ανάπτυξης της νόσου, ο πόνος γίνεται πιο έντονος και εμφανίζεται μετά από ένα ελαφρύ άγχος. Εκτός από τον πόνο εμφανίζεται στην άρθρωση του γόνατος, η οποία διαφέρει από τον πόνο από τη συνηθισμένη μαλακή κατάχρηση μιας υγιούς άρθρωσης. Επιπλέον, η παραμόρφωση της άρθρωσης γίνεται αισθητή, τα οστά για την αφή να γίνουν ευρύτερα και αγενή. Φορώντας το γόνατο πάνω από 90 μοίρες γίνεται προβληματική.

Στο τρίτο στάδιο της νόσου, ο πόνος στο γόνατο γίνεται δύσκολος και σταθερός και δεν συμβαίνει καν στην υπόλοιπη περίοδο. Η κινητικότητα του γόνατος γίνεται ελάχιστη, συχνά λυγίζει όχι περισσότερο από 90 μοίρες και δεν εκτείνεται στο τέλος. Η παραμόρφωση των αρθρικών οστών γίνεται τόσο ισχυρή που υπάρχει καμπυλότητα των ποδιών (σχήματος Χ) ή μεταβλητότητας (σχήματος Ο).

Διάγνωση

επιθεώρηση

Στα αρχικά στάδια της νόσου, η άρθρωση δεν αλλάζει, κινητά, οι μύες γύρω τους διατηρούνται και είναι αρκετά ισχυροί. Ο τοπικός (τοπικός) πόνος προσδιορίζεται μόνο με ψηλάφηση (πίεση) ορισμένων σημείων, συχνότερα στην εσωτερική επιφάνεια της άρθρωσης. Ο γιατρός ζητά από τον ασθενή να εκτελέσει αρκετές καταλήψεις, να λυγίσει, να εξομαλύνει το πόδι του στο γόνατο, να βάλει το πρόσωπό του στον καναπέ και να οδηγήσει ακόμη και τους ενεργοποιητές κάμψης (αυτό αναφέρεται ως "παθητικά" κινήματα). Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε επίσης να προσδιορίσετε την κρίση κλικ στις αρθρώσεις για τον πόνο και να περιορίσετε τον όγκο κίνησης. Με ένα έντονο φλεγμονώδες συστατικό, η άρθρωση αυξάνεται και φαίνεται να "αντλείται" με υγρό. Σε μια διαδικασία απομάκρυνσης, η κάμψη στο γόνατο μπορεί να λείπει εν μέρει ή εντελώς. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, η επιφάνεια της σύνδεσης φαίνεται ανομοιογενή, κονδυλωτή, το άκρο μπορεί να είναι καμπύλη (μετατόπιση του άξονα των άκρων, "που προκαλείται").

Εργαστηριακή και οργανική έρευνα

• Το πρόγραμμα υποχρεωτικής εργαστηριακής έρευνας περιλαμβάνει Γενικές, βιοχημικές και ανοσολογικές εξετάσεις αίματος, ανάλυση ούρων. Γενικά, δίνεται προσοχή: το αυξημένο επίπεδο των λευκοκυττάρων και ο αυξημένος ρυθμός διακανονισμού ερυθροκυττάρων, γεγονός που υποδηλώνει φλεγμονή. Στη βιοχημική ανάλυση αίματος, οι μεταβολικοί μεταβολικοί δείκτες είναι σημαντικοί, το επίπεδο των εζύμων "ήπατος". Στην ανοσολογική ανάλυση, η παρουσία ή η έλλειψη σημείων συστηματικής φλεγμονής καθορίζεται από τον βαθμό της C-αντιδρώσης πρωτεΐνης. Η ανάλυση των ούρων δείχνει το περιεχόμενο των κρυστάλλων "άμμου" - ουρικού οξέος.
• Ανάλυση του αρθρικού (αρθρικού) υγρού Στην περίπτωση, έχει συνταγογραφηθεί στο οποίο αυτό το υγρό βρίσκεται σε επαρκείς ποσότητες. Αυτό σημαίνει ότι όταν η άρθρωση είναι πρησμένη. Υπό τις συνθήκες στειρότητας, ο γιατρός διαπερνά την κάψουλα των αρθρώσεων σε ένα αυστηρά καθορισμένο μέρος, τοποθετεί τη βελόνα στην κοιλότητα των αρθρώσεων και στη συνέχεια αφαιρεί το υπερβολικό υγρό. Μέρος του υλικού που λαμβάνεται εισέρχεται στο εργαστήριο για ανάλυση. Στο τέλος της διαδικασίας, το αντιφλεγμονώδες φάρμακο από την ομάδα γλυκοκορτικοστεροειδών χορηγείται συχνότερα στην κοιλότητα της άρθρωσης (π.χ. Diprospan).
• Ακτινογραφία. Μια εικόνα και των δύο αρθρώσεων γόνατος είναι υποχρεωτική. Αυτό είναι απαραίτητο για να συγκρίνετε ένα άρρωστο γόνατο με ένα υγιές. Στην εικόνα, το πλάτος του κοινού χάσματος (εκτιμάται ανάλογα με την κατάσταση του μηνίσκου και του χόνδρου), την παρουσία ή την απουσία οστεοφυτών των οστών, τα σημάδια καταστροφής (καταστροφή) των οστών.
• Υπερηχογράφημα των αρθρώσεων του γόνατος Θα απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με τη διατήρηση του μηνίσκου, την παρουσία μιας κύστης αρτοποιίας, τη σοβαρότητα της φλεγμονής, την παρουσία ή την έλλειψη κρυστάλλων ουρικού οξέος (παρουσία ουρικής αρθρίτιδας).
• MRI (απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού). Η μελέτη αυτή συνταγογραφείται εάν ένας υπερηχογράφημα δεν δώσει μια ολοκληρωμένη απάντηση σε ερωτήσεις από έναν ειδικό. Η μαγνητική τομογραφία είναι υποχρεωτική για τους ασθενείς που θέλουν να πραγματοποιήσουν αρθροσκόπηση.
• Αρθροσκόπηση. Σας επιτρέπει να αξιολογήσετε προσωπικά την κατάσταση της άρθρωσης, δηλαδή να αξιολογηθεί προσωπικά. Η μέθοδος είναι απαραίτητη για αμφιλεγόμενες διαγνώσεις, υποψίες τραυματικής βλάβης στον μηνίσκο και τους συνδέσμους (τότε είναι δυνατόν να απομακρυνθεί γρήγορα ο σχισμένος μηνίσκο ή συνδέσμοι κατά τη διάρκεια της μελέτης).

Θεραπεία της αρθρθείας της άρθρωσης του γόνατος

Πρέπει να ακολουθηθούν οι αρχές της ολοκληρωμένης θεραπείας, όπως:

1. Λεπτομερής συνειδητοποίηση του ασθενούς για την ασθένεια

2. Η χρήση ασκήσεων φυσιοθεραπείας, όπως: συγκεκριμένες ασκήσεις για τις αρθρώσεις στη θέση που βρίσκεται, κολύμπι
3. Διατηρώντας ένα βέλτιστο σωματικό βάρος
4. Φορέστε μια ορθή (μαλακός επίδεσμος ή τουλάχιστον ελαστικό επίδεσμο) κατά τη διάρκεια ενός αυξημένου φορτίου στη σύνδεση - στο δρόμο, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας και ούτω καθεξής.
5. Μη -ακινητοποιημένες μέθοδοι (φυσιοθεραπεία). Αυτός ο τύπος θεραπείας παρέχει άριστα αποτελέσματα με την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος (γονιμή). Προφανώς αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η άρθρωση είναι διαθέσιμη για την επίδραση παραγόντων όπως η μαγνητική και η ακτινοβολία λέιζερ. Για να θεραπεύσετε την άρθρωση του γόνατος, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μαγνητικά ρεύματα, UHF και Cryo έκθεση (που μεταφράζεται από την ελληνική σημαίνει την επίδραση του κρύου). Οι φυσιοθεραπευτικές παρεμβάσεις είναι ευρέως διαδεδομένες, τα μαθήματα θεραπείας είναι συνήθως σύντομες - 10, μέγιστες συνεδρίες ημερησίως ή κάθε δεύτερη μέρα. Θα πρέπει να θυμόμαστε μόνο από πιθανές αντενδείξεις που περιλαμβάνουν διεργασίες όγκου, ασθένειες των θυρεοειδών και πυελικών οργάνων καθώς και συστηματικών (αυτοάνοσων) φλεγμονωδών ασθενειών.
6. Φαρμακευτική θεραπεία.

Αρχές θεραπείας οστεοαρθρίτιδας:

• Ανακουφίστε τον πόνο
• Καθυστερήστε την περαιτέρω καταστροφή των κοινών δομών
• Επαναφορά της χαμένης λειτουργίας της άρθρωσης.

Μη -υστοειδή αντιφλεγμονώδη φαρμακευτική αγωγή

Για την ανακούφιση από τον πόνο, χρησιμοποιείται φάρμακα από το NSAID Lee NSAID -Nicht -σιμοειδικό αντιφλεγμονώδες φάρμακο. Χρησιμοποιούνται και με τη μορφή εφαρμογών (εφαρμογή στο δέρμα). Οι εφαρμογές (τοπική θεραπεία) είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος, ειδικά στα αρχικά στάδια της νόσου. Πριν χρησιμοποιήσετε ένα πήκτωμα ή μια κρέμα με NSAID, πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλλαγές στο δέρμα, είτε πρόκειται για εξάνθημα, φλύκταινες ή ρωγμές. Ο γενικός κανόνας της τοπικής θεραπείας είναι να χρησιμοποιηθεί η επιλεγμένη κρέμα ή το πήκτωμα τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα και όταν εμφανίζονται δυσάρεστες αισθήσεις -να ακυρώσει την πλήρη εξαφάνιση αυτών των εκδηλώσεων. Η ενδομυϊκή χορήγηση παυσίπονων δεν συνιστάται επί του παρόντος, καθώς ο κίνδυνος παρενεργειών δεν μειώνεται ως αποτέλεσμα της χορήγησης χρησιμοποιώντας σύριγγα, αλλά το αντίθετο. Στην περίπτωση της έντονης φλεγμονής, επιτρέπεται η συσσώρευση μεγάλης ποσότητας υγρού, ενδοτητικού γλυκοκορτικοστεροειδούς φαρμάκου, αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η διαδικασία δεν πρέπει να πραγματοποιείται κάθε 3 μήνες περισσότερο από 1 φορά.

Χονδροπροστατευτικά

Ένα υψηλότερο αντιφλεγμονώδες "βήμα" με οστεοαρθρίτιδα είναι παρασκευάσματα χονδροϊτίνης ή γλυκοζαμίνης. Αγωνίζονται με φλεγμονή στο επίπεδο των λεπτών δομών των αρθρώσεων, αλλά έχουν λιγότερες παρενέργειες και, πάνω απ 'όλα, διατηρούν τα αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα τους αρκετούς μήνες μετά την ακύρωση.

Οι χονδροπροστατευτές είναι ένα συλλογικό όνομα για μια ομάδα φαρμάκων που περιέχει επίσης θειική χονδροϊτίνη και γλυκοζαμίνη - "δομικά στοιχεία" από τον χόνδρο. Παρά την προφανή θεραπεία κόστους με χονδροπροστατευτικά, η ευκολία τους για τους ασθενείς και η αποτελεσματικότητα είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί. Πρώτον, αυτές οι αποδεκτές ουσίες απορροφώνται απόλυτα από το στομάχι και οι απώλειες του φαρμάκου "κατά μήκος του δρόμου" στον χόνδρο είναι ελάχιστες. Δεύτερον, είναι σε θέση να καταστείλουν τη φλεγμονή στην άρθρωση και να επιβραδύνουν αξιόπιστα τη διαδικασία καταστροφής του αρθρικού χόνδρου! Τις περισσότερες φορές έχουν συνταγογραφηθεί μαθήματα επειδή έχουν ένα αρκετά μεγάλο "κώλο" που διαρκεί αρκετούς μήνες και μερικές φορές ακόμη και έξι μήνες.

Τα φαρμακευτικά άλατα που εδρεύουν στο υαλουρονικό οξύ είναι τα SO -Called Hyaluronates. Αυτά τα κεφάλαια πωλούνται με τη μορφή παρασκευασμένων σύριγγων για την ενδο -κααρδική χορήγηση. Τα υαλουρονόλια είναι ένα τεχνητό αρθρικό υγρό. Η επίδραση της θεραπείας με αυτή τη μέθοδο μπορεί να διαρκέσει έως και 12 μήνες.

Χειρουργική θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος

Όπως και με την οστεοαρθρίτιδα των αρθρώσεων ισχίου, είναι δυνατές σοβαρές αλλαγές και επίμονες λειτουργικές απώλειες. Στην περίπτωση της γονάρθης, πραγματοποιούνται δύο τύποι παρεμβάσεων: αρθροδότηση (ακίνητη σύνδεση) και ενδοπροσταθετική. Σύμφωνα με ειδικές πληροφορίες, η πρώτη διαδικασία διεξάγεται σπάνια εάν η εγκατάσταση μιας ενδοπροστασίας δεν είναι δυνατή για κανέναν λόγο. Το αποτέλεσμα αυτής της λειτουργίας είναι ότι το γόνατο γίνεται ακίνητο. Αλλά δεν βλάπτει. Η ενδοπροθετική λειτουργία είναι πολύ πιο κερδοφόρα όσον αφορά τη λειτουργία. Θυμηθείτε ότι αυτή η λειτουργία δεν πραγματοποιείται με μεγάλο σωματικό βάρος - ο κίνδυνος επιπλοκών στην μετεγχειρητική περίοδο είναι υπερβολικά μεγάλος. Από τη στιγμή της απομάκρυνσης των κατεστραμμένων τμημάτων της σύνδεσης και της εγκατάστασης της πρόθεσης, μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η λειτουργία, όχι περισσότερο από τρεις εβδομάδες.

Πώς μπορεί να απειλήσει η γελοία οστεοαρθρίτιδα;

Με την πάροδο του χρόνου, η αρθρίωση δεν περιστρέφεται, αλλά μόνο επιδεινώνεται, ειδικά όταν διατηρεί προκλητικούς παράγοντες. Εξετάστε τις κύριες πηγές κινδύνου για την υγεία και τη ζωή ενός ασθενούς με οστεοαρθρίτιδα.

• Χρόνιος πόνος διαφορετικής έντασης - Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας κινδύνου, ειδικά στους ηλικιωμένους. Οι συνεχώς δυσάρεστες αισθήσεις μπορούν να οδηγήσουν σε διαταραχές του ύπνου, μειωμένο υπόβαθρο της διάθεσης και ακόμη και κατάθλιψης. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε ποια αλυσίδα ανεπιθύμητων γεγονότων τραβούν τα αναφερόμενα φαινόμενα.
• Παθολογία των φλεβών. Η σταθερή φλεγμονή στην περιοχή του γόνατος, η ανάπτυξη των οστεοφυτών των οστών που μπορούν να παραβιάσουν μηχανικά τα λιβρωμένα σκάφη μπορούν να οδηγήσουν στην ανάπτυξη ή την πρόοδο των κιρσών των φλεβών των ποδιών. Μερικές φορές οι ορθοπεδικοί χειρουργοί που χρησιμοποιούν τα γόνατα μέχρι να αφαιρεθούν οι κόμβοι των κιρσών. Ωστόσο, οι φλεβολόγοι (ειδικοί φλεβών) ξεκινούν μόνο με τη λειτουργία σε φλέβες έως ότου οι αρθρώσεις του γόνατος έχουν προφέρονται αλλαγές.
• Μειωμένη λειτουργία των άκρων. Σε μια μακρινή διαδικασία, η άρθρωση μπορεί να χάσει πλήρως την ικανότητα να μετακινείται, και στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό είναι ένα σημάδι αναπηριών.
• Συμμετοχή άλλων αρθρώσεων. Έχουμε ήδη ανακαλύψει πώς ένα φαινομενικά συνηθισμένο φαινόμενο όπως τα επίπεδη πόδια μπορεί να "τραβήξει" την άρθρωση του γόνατος με την άρθρωση του γόνατος και να οδηγήσει στην ανάπτυξη της οστεοαρθρωίας. Με τον ίδιο τρόπο - κατά μήκος της αλυσίδας - υπάρχει μια συμμετοχή στην οδυνηρή διαδικασία της άρθρωσης του γόνατος από την αντίθετη πλευρά. Εάν ο ασθενής παραμελεί τις συστάσεις, αρνείται να φορέσει ένα ραβδί και να προτιμά να "καθυστερήσει στα δύο του", σύντομα θα αναπτυχθεί μια αρθρώση των αρθρώσεων ισχίου. Τα πόδια είναι στριμμένα, ο περίπατος γίνεται "πάπια".
• ακινησία. Αυτή η σοβαρή επιπλοκή της νόσου λαμβάνει χώρα σε περιπτώσεις όπου τα οστά της άρθρωσης καταστρέφονται σοβαρά. Δεν υπάρχει χόνδρος, η κίνηση στην άρθρωση είναι πολύ οδυνηρή ή αδύνατη λόγω της σύντηξης (αυτό γίνεται "Ankylose") των οστών. Σε αυτή την περίπτωση, μόνο μια επιχείρηση μπορεί να βοηθήσει τον ασθενή, αλλά μόνο αν είναι τεχνικά εφικτό. Η υπέρβαση είναι γενικά επικίνδυνη: προκαλεί παχυσαρκία, οστεοπόρωση, μυϊκή ατροφία, ταχεία ανάπτυξη ασθενειών εσωτερικών οργάνων. Επιπλέον, ένα ακινητοποιημένο άτομο πρέπει φυσικά να φροντίζει συνεχώς τον εαυτό του.
• Ανειδαρότητα. Δυστυχώς, υπάρχουν αρκετές προϋποθέσεις που καθιστούν την λειτουργία αδύνατη και ένας από αυτούς "παραμελείται" σε ασθενείς άνω των 80 με σοβαρές ασθένειες με μια ευρεία "παραμελημένη" οστεοαρθρίτιδα.

πρόληψη

• Εξαιρέστε τους τραυματισμούς των κοινών. Φαίνεται: Δεν υπάρχει τίποτα πιο εύκολο. Για λίγο δεν είναι δύσκολο να φύγετε, να τρέξετε, να τρέξετε στις σκάλες, να χορεύετε, να χορεύετε, ψηλά τακούνια. Στην πράξη, αποδεικνύεται ότι αυτό το σημείο προκαλεί τις περισσότερες διαμαρτυρίες εκ μέρους των ασθενών. Εάν υποφέρετε πρόσφατα, ένα άτομο συνήθως δεν είναι έτοιμο για το γεγονός ότι λείπει ένα σημαντικό σημείο στην καθημερινή του ζωή. Ωστόσο, εάν δεν ακολουθήσετε αυτές τις συμβουλές, υπάρχει ο κίνδυνος ότι η ποιότητα ζωής και η αναπηρία θα είναι μια γρήγορη μείωση της ποιότητας ζωής και της αναπηρίας.
• Η μείωση του βάρους και η διατήρηση του εντός των βέλτιστων ορίων είναι μια εξαιρετικά σημαντική σύσταση! Ανεξάρτητα από το πόσο θαυμάσια έχουμε αυτό το εργαλείο ή αυτό το εργαλείο, οι παχιά άνθρωποι δεν θα μπορούν να το εκτιμήσουν. Επειδή ενώ οι αρθρώσεις είναι υπερφορτωμένες με υπέρβαρο, οι μικροτραμίες επαναλαμβάνονται καθημερινά. Αυτό μπορεί να μειώσει όλες τις προσπάθειες για "όχι". Επιπλέον, η παχυσαρκία για ορισμένες μεθόδους θεραπείας είναι η άμεση αντένδειξη.
• Πηγαίνετε με υποστήριξη. Ο καθολικός κανόνας για την εκφόρτωση της άρθρωσης με τη βοήθεια είναι: ένα ζαχαροκάλαμο, ένα δεκανίκι ή ένα χειρολισθήρα πρέπει να είναι σε σύγκριση με το επηρεαζόμενο μέλος. Αυτό σημαίνει ότι εάν το σωστό γόνατο πονάει, το ραβδί πρέπει να διατηρείται στα αριστερά και αντίστροφα.
• Διόρθωση επίπεδων ποδιών. Φαίνεται πώς μπορούν να συνδεθούν επίπεδη πόδια και οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος; Αποδεικνύεται απευθείας. Εάν το πόδι δεν έχει εγκατασταθεί σωστά (τώρα μιλάμε για διαμήκη κοπή ή μικτά πόδια, όχι πάνω από τα διασταυρωμένα ερωτήματα), το φορτίο στην άρθρωση του γόνατος αναδιανεμήθηκε. Σε αυτή την περίπτωση, η σοβαρότητα του σώματος με ένα βήμα δεν πέφτει στη μέση της άρθρωσης, αλλά στη δεξιά ή την αριστερή πλευρά. Ως εκ τούτου, το δεξί ή το αριστερό μηνίσκο υποφέρει περισσότερο, και δεδομένου ότι υποφέρει περισσότερο, φορούμε τον εαυτό μας γρηγορότερα. Στη συνέχεια έρχεται η "ουρά" του αρθρικού χόνδρου, στον οποίο ο μηνίσος δεν μπορεί να διαχειριστεί τη λειτουργία του. Αυτή η διαδικασία τελειώνει με το σχηματισμό τυπικών αλλαγών "αρθρώσεων" στην άρθρωση του γόνατος (εμφάνιση αποτυχιών των οστών).